کنفرانس آلودگی نوری
شهریور 17, 1387نور مناسب پارکینگها
مهر 28, 1387
۵ ژوئن ۲۰۰۴ تیتر روزنامه رجیستر شهر دیس موینس:
در این مطلب می خوانید: “خاموشی چراغهای خیابانها موجب افزایش آمار جرم نشد”
چگونه برای تلاش در جهت حفظ شهر و همچنین مالیات پردازانی که سالانه نزدیک به ربع میلیون دلار مالیات می پردازند، شهر ۳۹% از پرنورترین چراغهای خیابان های اصلی اش را خاموش کرد؟ …
چگونه برای تلاش در جهت حفظ شهر و همچنین مالیات پردازانی که سالانه نزدیک به ربع میلیون دلار مالیات می پردازند، شهر ۳۹% از پرنورترین چراغهای خیابان های اصلی اش را خاموش کرد؟ …
نتیجه: چند مغازه دار و پلیس نگران، در مقابل تعداد زیادی که بر ترس خود غلبه کردند: ۵/۳ درصد افت در زمینه جرم هایی از قبیل خرابکاری، ورودی منزل و سرقت. شکه شدید؟ باید بشنود.
مشکل روشن کردن فضای بیرون به جهات حفاظتی، در کشور ما آنقدر رایج است که می توان نتیجه گرفت این ملت باور دارد که اهریمن واقعاً در تاریکی تجلی می یابد. جاناتان ادواردو می گوید : “خشکه متعصب ها رفته اند” و اکثر ما امروز می دانیم که غرق در نور کردن حیاطمان در شب، شیطان را دور نخواهد کرد. البته که همه ما خواستار خانه ای امن هستیم اما روشهایی که زمانی فکر می کردیم صحیح است دیگر کارساز نیستند.
اعتقاد کهنه “نور بیشتر ، بهتر است” سالهای درازی حکمفرما بوده چنانچه کاملا ًنسبت به راه حل های واقعاً کار ساز بی توجه ایم. مطالعات زیادی توسط مراجع معتبر بر روی این موضوع صورت گرفته و نتایج حاصله احتمالاً برای شما غیر منتظره خواهند بود.
در ۱۹۷۷ دپارتمان دادگاهی جهت تعیین رابطه روشنایی و میزان جرم درآمریکا تشکیل شد و در پایان مرحله I گزارشهای نهایی چنین بود: “در حالیکه هیچ آمار قابل توجهی از شواهدی که نشان دهد روشنائی خیابان بر میزان ارتکاب به جرم تاثیر دارد، دردست نیست. خصوصاً اگر محل جرم را نیز بحساب آوریم، گزارش قاطعی مبنی بر اینکه افزایش روشنایی ترس از جنایت را کاهش می دهد، وجود دارد. (انیستیتوی ملی مجری قانون و دادگاه جنایی. ژوئیه ۱۹۷۷) برخی از شهروندان دیس موینس قطعاً ثابت کردند که مقدار کم روشنایی ترس از جنایت را افزایش می دهد. مقاله روزنامه Register تاکید کرد:
“چه اهمیت دارد صرفه جویی در هزینه ا زمانیکه هنوز مردم قانع نشدند که خاموش کردن ۳۹% چراغهای خیابان ایده خوبی بوده. به نظر می رسد برخی شهروندان هنوز از تاریکی می ترسند. وقتی در موردش فکر کنیم، کاهش ترس از جنایت بدون کاهش میزان واقعی جنایت، پدیده خطرناکی است. این بدان معناست که اجازه می دهیم کسی با سرابی از امنیت، احساس آرامش کند در حالیکه این احساس آرامش در تاریکی تنها ما را از غرایز طبیعی مان جهت دفاع از خود خلع سلاح می کند.
دادگستری که جایگزین سازمان ملی شد، به مطالعات ۱۹۷۷ ادامه داده و در گزارش ۱۹۹۷ خود اضافه کرد: ما فکر می کنیم روشنائی در برخی اماکن موثر و در جاهای دیگر غیر موثر و بی فایده است.
مشکل آفرینی رابطه میان روشنایی و ارتکاب جرم هنگامی افزایش یافت که ادعا شد مهاجمین برای تعیین هدف های مناسب و موقعیت های کم ریسک تر، خود، محتاج نور هستند.(فلمینگ و بروز ۱۹۸۶)
به نظر میرسد آمریکائیها تنها کسانی هستند که به این موضوع علاقه نشان می دهند. در سال ۲۰۰۲ محققان استرالیائی یک بازنگری انتقادی نسبت به کمیته پارلمانی در زمینه جرم و مواد مخدر در ایالت ویتوریای استرالیا صورت دادند.
بطور خلاصه، پروژه مورد بحث ثابت کرد روشنایی مشخصاً میزان ترس از جنایت را کاهش می دهد ولی شواهد علمی بدست آمده از مطالعات، نشان می دهد که روشنایی هیچ تاثیری بر کاهش وحشیگری و جرائم مالی ندارد و این خلاف عقیده برخی حقوقدانان دایره پیشگیریاز جرائم می باشد. (به هر حال) انتظار می رود نورپردازی صحیح به میزان لازم در فضاهای بیرونی، جرم و جنایت را در موارد مقتضی کاهش دهد.
کوشش برای آگاهی:
چاک جنر(Chuck Genre) از مرکز تحقیقات امنیت عمومی در مقاله ای درآخرین خبرنامه “پیشگیری از جنایت بوسیله نورپردازی ” افسانه: نور بیشتر، بهتر است را اینطور بیان می کند:”بطور شهودی ممکن است نور بیشتر بهتر به نظر بیاید” . متاسفانه مسئله به اینجا ختم نمی شود.
نور زیاد دید را کاهش می دهد جنز ادعا می کند که یکی از حقایق ماندگار این است که کیفیت نور به اندازه کمیت آن حائز اهمیت است.
مسئله پیشگیری از جنایت بوسیله نورپردازی به اندازی حائز اهمیت شد که کنفرانس سالانه ای جهت بحث پیرامون روشهای تازه و نوظهور کاهش جنایت برگزار شد و تکنیک های نورپردازی نیزً یکی از داغترین عناوین آن بود. مثلا سمیناری که در Brisbane استرالیا برگزار شد به بررسی موضوع ” مردم و اجتماعات امن تر: ضرورت پیشگیری از جنایت با نورپردازی” پرداخت. انجمن مهندسی نورپردازی شمال آمریکا نیزکه معتبرترین گروه نورپردازی این کشور است مقاله ای به این سمینار ارائه کرده بود.
IESNA در سال ۲۰۰۳ مطلب جدیدی با عنوان “نورپردازی امنیتی برای مردم، اموال و اماکن عمومی ” چاپ کرد. این مطلب هشداری بر ضد روشنائی بیش از حد و خصوصاً نورهای خیره کننده بود. این مجله در این مطلب خود به به آزارهای نور خیره کننده که موجب آزار، ناراحتی و یا فقدان قوت تشخیص و وضوح دید می شود اشاره داشت.
شما چه کاری می توانید بکنید؟
IFSNA هم مانند انجمن آسمان تاریک آمریکا ایده “عملکرد بهینه” را هنگام پایه گذاری تفکر نورپردازی امنیتی تشویق و تائید کرد. این به معنای به حساب آوردن اجزای موثر در طراحی نورپردازی از قبیل محیط (شامل آلودگی نوری، تعدی نور و تاثیر مخرب نور بر جانوران وگیاهان)، اقتصاد، قوانین نوری و بقای انرژی است.
جاناتان لاشر، مدیر بین المللی (پیشگیری از جنایت بوسیله نورپردازی) این نیاز را منعکس می کند:
“اهمیت نورپردازی در پروژه هایمان نباید هرگز نادیده گرفته شود. بسیاری از شهروندان ساکن در مناطق آلوده نوری هیچگاه ستاره ها را ندیده اند چرا که ما با نورپردازی متمرکز آسمان را روشن نموده ایم. آگاهی داشتن از رابطه کارهایمان با دنیای اطرافمان حقیقتاً مسئولیت ماست.”
حال که از اهمیت استاندارد سازی نورپردازی اماکن مختلف آگاه شدیم به بررسی یک تجربه که در کشور ایسلند در مورد کاهش نور و سرقت رخ داده توجه فرمائید.
پنج شنبه شب ۶ مهرماه ۱۳۸۵ تمام چراغ های خیابان های پایتخت کشور ایسلند به مدت نیم ساعت خاموش شد. در واقع به سه دلیل متفاوت این کار صورت گرفت. نخست، این پیشنهاد را یک منجم سرشناس مطرح کرد چون او معتقد بود که با چنین کاری می توان تمام ستارگان موجود در آسمان را بسیار بهتر و واضح تر تماشا کرد. دلیل بعدی افتتاح یک جشنواره فیلم در این شهر بود که مراسم افتتاح آن با این خاموشی برگزار شد. و دلیل آخر هم انجام یک مانور توسط پلیس برای شبیه سازی زمانی که برق شهر به طور کامل قطع می شود. به گفته پلیس دراین سی دقیقه هیچ جرم وجنایتی در شهر رخ نداد.
به یاد داشته باشید انجمن آسمان تاریک آمریکا مخالف خاموشی چراغ ها است این انجمن تاکید بر استفاده از لامپهای بدون خیرگی با هدایت صحیح پرتو های نور و با میزان نور معقول را دارد. یک عقیده ارسطوئی در مورد روشنائی وجود دارد، تنها بر چیزی نور بیندازد که نیاز به نورافکن دارد، اگر نیاز داشت، تنها به مقدار لازم نور را بکار گیرید. این اصول هستند که با تحقیقات حرفه ای ترکیب شده و حقیقتاً ما را در زمینه امنیت شخصی و مالی روشن کرده و تمام فوائد و کیفیت نورپردازی فضای بیرونی را تامین و تضمین می نماید.
مشکل روشن کردن فضای بیرون به جهات حفاظتی، در کشور ما آنقدر رایج است که می توان نتیجه گرفت این ملت باور دارد که اهریمن واقعاً در تاریکی تجلی می یابد. جاناتان ادواردو می گوید : “خشکه متعصب ها رفته اند” و اکثر ما امروز می دانیم که غرق در نور کردن حیاطمان در شب، شیطان را دور نخواهد کرد. البته که همه ما خواستار خانه ای امن هستیم اما روشهایی که زمانی فکر می کردیم صحیح است دیگر کارساز نیستند.
اعتقاد کهنه “نور بیشتر ، بهتر است” سالهای درازی حکمفرما بوده چنانچه کاملا ًنسبت به راه حل های واقعاً کار ساز بی توجه ایم. مطالعات زیادی توسط مراجع معتبر بر روی این موضوع صورت گرفته و نتایج حاصله احتمالاً برای شما غیر منتظره خواهند بود.
در ۱۹۷۷ دپارتمان دادگاهی جهت تعیین رابطه روشنایی و میزان جرم درآمریکا تشکیل شد و در پایان مرحله I گزارشهای نهایی چنین بود: “در حالیکه هیچ آمار قابل توجهی از شواهدی که نشان دهد روشنائی خیابان بر میزان ارتکاب به جرم تاثیر دارد، دردست نیست. خصوصاً اگر محل جرم را نیز بحساب آوریم، گزارش قاطعی مبنی بر اینکه افزایش روشنایی ترس از جنایت را کاهش می دهد، وجود دارد. (انیستیتوی ملی مجری قانون و دادگاه جنایی. ژوئیه ۱۹۷۷) برخی از شهروندان دیس موینس قطعاً ثابت کردند که مقدار کم روشنایی ترس از جنایت را افزایش می دهد. مقاله روزنامه Register تاکید کرد:
“چه اهمیت دارد صرفه جویی در هزینه ا زمانیکه هنوز مردم قانع نشدند که خاموش کردن ۳۹% چراغهای خیابان ایده خوبی بوده. به نظر می رسد برخی شهروندان هنوز از تاریکی می ترسند. وقتی در موردش فکر کنیم، کاهش ترس از جنایت بدون کاهش میزان واقعی جنایت، پدیده خطرناکی است. این بدان معناست که اجازه می دهیم کسی با سرابی از امنیت، احساس آرامش کند در حالیکه این احساس آرامش در تاریکی تنها ما را از غرایز طبیعی مان جهت دفاع از خود خلع سلاح می کند.
دادگستری که جایگزین سازمان ملی شد، به مطالعات ۱۹۷۷ ادامه داده و در گزارش ۱۹۹۷ خود اضافه کرد: ما فکر می کنیم روشنائی در برخی اماکن موثر و در جاهای دیگر غیر موثر و بی فایده است.
مشکل آفرینی رابطه میان روشنایی و ارتکاب جرم هنگامی افزایش یافت که ادعا شد مهاجمین برای تعیین هدف های مناسب و موقعیت های کم ریسک تر، خود، محتاج نور هستند.(فلمینگ و بروز ۱۹۸۶)
به نظر میرسد آمریکائیها تنها کسانی هستند که به این موضوع علاقه نشان می دهند. در سال ۲۰۰۲ محققان استرالیائی یک بازنگری انتقادی نسبت به کمیته پارلمانی در زمینه جرم و مواد مخدر در ایالت ویتوریای استرالیا صورت دادند.
بطور خلاصه، پروژه مورد بحث ثابت کرد روشنایی مشخصاً میزان ترس از جنایت را کاهش می دهد ولی شواهد علمی بدست آمده از مطالعات، نشان می دهد که روشنایی هیچ تاثیری بر کاهش وحشیگری و جرائم مالی ندارد و این خلاف عقیده برخی حقوقدانان دایره پیشگیریاز جرائم می باشد. (به هر حال) انتظار می رود نورپردازی صحیح به میزان لازم در فضاهای بیرونی، جرم و جنایت را در موارد مقتضی کاهش دهد.
کوشش برای آگاهی:
چاک جنر(Chuck Genre) از مرکز تحقیقات امنیت عمومی در مقاله ای درآخرین خبرنامه “پیشگیری از جنایت بوسیله نورپردازی ” افسانه: نور بیشتر، بهتر است را اینطور بیان می کند:”بطور شهودی ممکن است نور بیشتر بهتر به نظر بیاید” . متاسفانه مسئله به اینجا ختم نمی شود.
نور زیاد دید را کاهش می دهد جنز ادعا می کند که یکی از حقایق ماندگار این است که کیفیت نور به اندازه کمیت آن حائز اهمیت است.
مسئله پیشگیری از جنایت بوسیله نورپردازی به اندازی حائز اهمیت شد که کنفرانس سالانه ای جهت بحث پیرامون روشهای تازه و نوظهور کاهش جنایت برگزار شد و تکنیک های نورپردازی نیزً یکی از داغترین عناوین آن بود. مثلا سمیناری که در Brisbane استرالیا برگزار شد به بررسی موضوع ” مردم و اجتماعات امن تر: ضرورت پیشگیری از جنایت با نورپردازی” پرداخت. انجمن مهندسی نورپردازی شمال آمریکا نیزکه معتبرترین گروه نورپردازی این کشور است مقاله ای به این سمینار ارائه کرده بود.
IESNA در سال ۲۰۰۳ مطلب جدیدی با عنوان “نورپردازی امنیتی برای مردم، اموال و اماکن عمومی ” چاپ کرد. این مطلب هشداری بر ضد روشنائی بیش از حد و خصوصاً نورهای خیره کننده بود. این مجله در این مطلب خود به به آزارهای نور خیره کننده که موجب آزار، ناراحتی و یا فقدان قوت تشخیص و وضوح دید می شود اشاره داشت.
شما چه کاری می توانید بکنید؟
IFSNA هم مانند انجمن آسمان تاریک آمریکا ایده “عملکرد بهینه” را هنگام پایه گذاری تفکر نورپردازی امنیتی تشویق و تائید کرد. این به معنای به حساب آوردن اجزای موثر در طراحی نورپردازی از قبیل محیط (شامل آلودگی نوری، تعدی نور و تاثیر مخرب نور بر جانوران وگیاهان)، اقتصاد، قوانین نوری و بقای انرژی است.
جاناتان لاشر، مدیر بین المللی (پیشگیری از جنایت بوسیله نورپردازی) این نیاز را منعکس می کند:
“اهمیت نورپردازی در پروژه هایمان نباید هرگز نادیده گرفته شود. بسیاری از شهروندان ساکن در مناطق آلوده نوری هیچگاه ستاره ها را ندیده اند چرا که ما با نورپردازی متمرکز آسمان را روشن نموده ایم. آگاهی داشتن از رابطه کارهایمان با دنیای اطرافمان حقیقتاً مسئولیت ماست.”
حال که از اهمیت استاندارد سازی نورپردازی اماکن مختلف آگاه شدیم به بررسی یک تجربه که در کشور ایسلند در مورد کاهش نور و سرقت رخ داده توجه فرمائید.
پنج شنبه شب ۶ مهرماه ۱۳۸۵ تمام چراغ های خیابان های پایتخت کشور ایسلند به مدت نیم ساعت خاموش شد. در واقع به سه دلیل متفاوت این کار صورت گرفت. نخست، این پیشنهاد را یک منجم سرشناس مطرح کرد چون او معتقد بود که با چنین کاری می توان تمام ستارگان موجود در آسمان را بسیار بهتر و واضح تر تماشا کرد. دلیل بعدی افتتاح یک جشنواره فیلم در این شهر بود که مراسم افتتاح آن با این خاموشی برگزار شد. و دلیل آخر هم انجام یک مانور توسط پلیس برای شبیه سازی زمانی که برق شهر به طور کامل قطع می شود. به گفته پلیس دراین سی دقیقه هیچ جرم وجنایتی در شهر رخ نداد.
به یاد داشته باشید انجمن آسمان تاریک آمریکا مخالف خاموشی چراغ ها است این انجمن تاکید بر استفاده از لامپهای بدون خیرگی با هدایت صحیح پرتو های نور و با میزان نور معقول را دارد. یک عقیده ارسطوئی در مورد روشنائی وجود دارد، تنها بر چیزی نور بیندازد که نیاز به نورافکن دارد، اگر نیاز داشت، تنها به مقدار لازم نور را بکار گیرید. این اصول هستند که با تحقیقات حرفه ای ترکیب شده و حقیقتاً ما را در زمینه امنیت شخصی و مالی روشن کرده و تمام فوائد و کیفیت نورپردازی فضای بیرونی را تامین و تضمین می نماید.
مترجم: سید حامد میرزاخلیل
منبع:Darksky.org
